LA POETO

Frigyes Karinthy

Pri mi la mondon oni nomis bapte,
Por mi muzikas la Sep Steloj gloraj,
Kun mi batalas diablo, kontraŭi Dio,
Ĉe mi ripozas la etuloj belaj,

En mi streĉiĝas la volupt’ blankarda,
El mi ekŝprucas poste ĝi varmete,
Tra mi zigzagas la koler’de Dio,
De mi la arboj ŝarĝravede ŝvelas.

Min citas, kiu sur la ter’ ĝemspiras,
Al mi kuregas la inund’ senborda,
Pro mi eltiras glavon venka Venĝo
Pri sanga kulp’, malantau mi putranta.

Antaŭ mi nebul’, anstataŭ mi nenio,
Ĉirkaŭ mi lumo, post mi morna mut’
Kaj tamen, ĉio sen mi estis, estos,
Kaj neniam okazas io per mi.

FONTO: Karinthy, Frigyes. “La Poeto,” tradukis Kálmán Kalocsay, en Hungara Antologio, redaktis: Kálmán Kalocsay; kunlaboris Julio Baghy, Károly Bodó, László Halka, Ferenc Szilágyi, Ludwig Totsche (Budapest: Literatura Mondo, 1933), p. 160.

“La Poeto” (rakonto) de Frigyes Karinthy,
tradukis Sándor Szathmári

Frigyes Karinthy (enkonduko)

Leciono de Frigyes Karinthy

“Mortinto” de Frigyes Karinthy

“La sama en viro” de Frigyes Karinthy, trad. Károly Bodó

Norda Vento: Novelkolekto de Frigyes Karinthy, tradukis Karlo Bodó

La unua almozpeto de Frigyes Karinthy

“La Dia Providenco” de Frigyes Karinthy, tradukis K. Kussinszky

»Norda Vento« de Karinthy de K. R. C. Sturmer

Frigyes (Frederiko) Karinthy (1887-1938) en Esperanto

Futurology, Science Fiction, Utopia, and Alienation
in the Work of Imre Madách, György Lukács, and Other Hungarian Writers:
Select Bibliography

Sándor Szathmári (1897-1974): Bibliografio & Retgvidilo / Bibliography & Web Guide