Percy Bysshe Shelley

La indiana serenado

trad. Kálmán Kalocsay

Mi vekiĝis el la dorm’
El la dolĉa sonĝ’ pri vi,
Dum ĝemetis ilustra vent’.
Hele brilis stelradi’,
Flugis for la sonĝ’ pri vi,
Kaj spirit’ en piedoj min
Senkonscie gvidis sub
Vian ĉambron, amatin’.


Sur la surda, nigra flu’,
Svenas for la venta vag’,
Ŝvebas for papav-odor’,
Kvazaŭ sorĉa sonĝ-imag’,
La plend’ de najtingal’
Mortas sur ĝia kor’,
Kiel devus mi
Sur la via, ho Trezor’.



Ah, levu min el herb’!
Ho, mort’! Ho, sven’! Ho, pal’!
Al palpebroj, al la lip’
Pluvu ama kiso-fal’.
La vangoj frostas, blankas, ve!
Martelas kor’ en flam’,
Ho, premu ĝin al via kor’,
Kaj krevos ĝi de l’ am’.

The Indian Serenade

1.

I arise from dreams of thee
In the first sweet sleep of night,
When the winds are breathing low,
And the stars are shining bright:
I arise from dreams of thee,
And a spirit in my feet
Hath led me — who knows how?
To thy chamber window, Sweet!

2.

The wandering airs they faint
On the dark, the silent stream —
The Champak odours fail
Like sweet thoughts in a dream;
The nightingale's complaint,
It dies upon her heart; —
As I must on thine,
Oh, beloved as thou art!

3.

Oh lift me from the grass!
I die! I faint! I fail!
Let thy love in kisses rain
On my lips and eyelids pale.
My cheek is cold and white, alas!
My heart beats loud and fast; —
Oh! press it to thine own again,
Where it will break at last.