Kanto de hungara jakobeno

de Endre ADY, tradukis Kolomano KALOCSAY

Se nin vi palpas, sango gutas al ni el sub la fingrorand'. Ĉu do vi vivas, ĉu ni vivas, dormema, povra Hungarland'? L' animo veas, ĉu plibonon atendi eblas, ĉu l' Babel' de la popoloj da servistoj vekiĝos iam por ribel'? Kial el mil sopiroj svenaj ne iĝos unu volpersist'? Hungara trist', rumana, slava ja ĉiam restos unu trist'. Ja de mil jaroj jam parencas kaj nia hont' kaj nia ve'! Kial ne renkontiĝi hurle sur barikadoj de ide'. Danub' kaj Olt ja same zumas per surde softa, morta son': en land' Arpada ve al ĉiu ne-grandsinjor' kaj ne-fripon'. Do kiam fine ni kuniĝos por granda vort' kaj granda far', ni, subprematoj, frakasitoj, ni, la hungar' kaj ne-hungar'? Ĝis kiam ŝimos ni milionoj, kaj estros la bandit-kuraĝ'? Ĝis kiam la popol' ĉi-landa estus sturnido en la kaĝ'? Ho land' de tristaj almozuloj, nun mankas fid', nun mankas pan'. Jam morgaŭ ĉio estos nia, se volas kor', se riskas man'. 1908

FONTO: Ady, Endre. “Kanto de hungara jakobeno,” tradukis Kálmán Kalocsay, en Hungara Antologio, redaktis Vilmos Benczik (Budapeŝto: Corvina Kiadó, 1983), p. 157.

Antaŭ Princo Silent’
de Endre Ady,
tradukis Kálmán Kalocsay

“The Importance and Influence of Ady”
by György Lukács

Hungara Antologio (1933),
redaktis Kálmán Kalocsay;
kunlaboris Julio Baghy, Károly Bodó, László Halka, Ferenc Szilágyi, Ludwig Totsche

La Kremo de Kalocsay

Kálmán Kalocsay: Retgvidilo / Web Guide

Esperanto & Interlinguistics Study Guide / Gvidilo al Esperanto & Interlingvistiko