“Szathmári, la hungara Orwell”

Malmultaj scias ke la jubileanta aŭtoro de Kazohinio, Sándor Szathmári (1897‑1974), verkis ankaŭ hungarlingvan trilogion, Hiába ("Vane"). Éva Tófalvi demonstris la unikecon de tiu “kontraŭutopio” en eseo premiita en Belartaj Konkursoj (1995). Jen redaktitaj partoj el ŝia eseo kaj roman-fragmento tradukita de Lariko Golden.

Por PDF de la artikolo de Éva Tófalvi kaj la traduko el fragmento de Vane de Sándor Szathmári alklaku.

Sándor Szathmári: Vane ‑ La estonteco (fragmento)

En 2082 Kálmán Hajós ricevas permeson fondi ene de la hungaria soveto sian utopian kolonion, kie la homoj vivu pli bonan, pli puran vivon. Sed tuj post la unuaj tagoj evidentiĝas, ke la eksteraj opini-diferencoj ne restis ekstere . . . Fine la partio de la “antropistoj” venkas en sanga batalo kontraŭ la marksistoj, kiuj estis lojalaj at la ekstera soveta lando. Hajós en la lasta momento elektas la flankon de la antropistoj, tlial oni lasas lin en lia posteno. Komenciĝas la antropisma reorganizo de la kolonio kun la gvido de kelkaj elektitaj komisiitoj.

[. . .]

Pasis tagoj kaj semajnoj, sed la soveto daŭre ne atakis. De la kolonio neniu kuraĝis eliri, eĉ telefone oni ne komunikiĝis.

Por PDF de la tuta fragmento alklaku.