La unuaj homoj sur Merkuro

— Ni venas pace de la tria planedo.
Bonvolu konduki nin al via estro.

— Bor streter! Bor. Bor. Streterhol?

— Jen plasta modeleto
de la sunsistemo, moviĝant-era.
Tie ĉi estas vi kaj ni estas tie kaj ni
nun estas ĉi tie kun vi, ĉu klare?

— Gol horop. Bor. Aborhanahana!

— Nia devenloko estas blua kaj blanka
kun bruno, komprenu, ni nomas la brunon
jenan ‘tero’, la bluo estas ‘maro’, kaj la blanko
estas ‘nuboj’ super tero kaj maro, ni loĝas
sur la supraĵo de la bruna tero,
ĉio ĉirkaûe estas maro kaj nuboj. Ni estas ‘homoj’.
Homoj venas—

— Glop homoj! Gorbener homojko. Homojhol?

— Homoj venas pace de la tria planedo
kiun ni nomas ‘tero’. Ni estas teranoj.
Konduku la teranojn al via estro.

— Zhomoj? Zhomoj? Bor. Borhosop.
Iaestro tan hana. Harabost iaestro.

— La iaestro estas mi. Vi vidas miajn manojn,
ni portas neniun bener, ni venas pace.
La spacovojoj estas ĉiuj streterhon.

— Glon pachomoj ĉiuj horabhana tantko!
Tan venas ĉe’mstrosop. Glop iaestro!

— Atomoj estas pachol en nia haraban.
Homojbat vorabost de tan hanahana.

— Vin homojn ni konas borhosoptant. Bor.
Ni konas iaestron. Iru strog reenspeter rapide.

— Ni nepovasasabor, tantintingiri reenspeter nun!

— Banghaper nun! Jes, tria planedo reen.
Iaestro reiros bluon, blankon, brunon
nunhana! Plua parolado mankas.

— Gol han fasthaper?

— Ne. Vi devas reiri vian planedon.
Reiru pace, prenu vian gajnaĵon
sed rapide.

— Stretervora gol, gol. . .

— Kompreneble, sed nenio restas iam senŝanĝa,
ĉu ne vere? Vi memoros Merkuron.