Aleksandr Logvin

En vintra parko

Ankoraŭ reĝas vintro.
Sed scivole
tra l’ neĝo
jam penetras
flor’ galanta,
kaj sur tilia krono
jam ne sole
moned’ klopodas
somerdom-faranta.
Sur parka benko —
neĝo sunlumida.
Por mi konata estas
tiu loko...
Nelonga tempo jam,
ĝis tiu mita
situo
revekiĝos de alvoko
de trilsonora
najtingal-orkestro,
gloranta en konkordo,
en konkuro
alvenon de printempa
sunofesto
ĉe apudmoskva
ĉarmo de naturo.
Mi venos nepre
al la benko foje,
kredante al miraklo
plej intima,
ke renkontiĝos
tie mi
plenĝoje
kun mia revo,
juna,
malproksima...

Konsiliĝo

Ĉu dezirinde eminenti,
grimpadi supren en la viv’
kaj fierege antaŭsenti
la senmortecon de l’ arkiv’?

La cel’ de l’ kreo — la sindono,
ne kubutado por prosper’,
nek memadora fanfarono,
nek la ajn-kosta glor-kaper’.

Jes, tia estu nia vivo,
ke nin ne logu falsa fam’,
kaj nin impulsu por aktivo
ne la memamo, sed homam’.

Ni gvidu tiel la vivkuron,
ke ni, post nia malaper’,
en homaj koroj lasu spuron,
ne sur la flavo de l’ paper’.

“Plej sinceraj la versetoj pri la verdaj revuetoj” / “Kie Lermontov duelis...” / “Rekviemo”
de Aleksandr Logvin

Esperanto & Interlinguistics Study Guide / Retgvidilo pri Esperanto & Interlingvistiko

Alireteje:

Aleksandr Logvin - Vikipedio

Aleksandr Porfirjeviĉ Logvin (OLE)

Aleksandr Logvin @ Ĝirafo

CONTACT Ralph Dumain

Uploaded 25 April 2017