Ĉielregno

Ho, di‑benita lando de l’ prudento,
hotelo oportuna de l’ tutmond’,
mirakla uj’ de paco kaj silento,
kaj rifuĝej’ por ajna vagabond’.

Homecon vian gardu kun ĵaluzo,
(Ĝi estas via ŝildo kaj reklam’.)  
Kaj ne forgesu lasi sen akuzo
murdiston fian! Estu for malam’!

Modelo restu vi por ĉiu gento,
ho, respubliko, kie mankas strik’,
kaj kie burĝo pia, diligenta
laboras mem (laŭ Kristo!) en fabrik’.

Evitu reton de l’ milita ruzo,
(Milito estas tre dangera ŝerc’!),
pli bone zorgu, zorgu, ke sen uzo
ne restu via reto de komerc’.

Por ke, se nove flagros venĝoflamo
kun akompano de ŝrapnela ŝpruc’,
vi restu ripozhejm’ (komforta, fama),
la hospital’ de burĝa “Ruĝa Kruc’”.

Blasfemos veoj, fluos sangofonto,
kaj malstabilos la milita ŝanc’.
Sed vi ne tremu: el alia fonto
vi ĉerpos fidon pri aktiv‑bilanc’.

Eĉ tiam restu unu land’ de l’ amo,
de l’ am’ al frank’, dolaro, marko, lir’.
Pri via toleremo ekdeklamos
pac‑trubadur’, l’ amanta kavalir’.

Por trovi ie fidon pri estonto
al viaj lagoj fuĝas burĝa band’.
Sed pelos ĝin revolucia tondro
Terkoron sondi sur la laga fund’.